Massimo Ranieri - 'A tazza 'e cafe' (Tradução)
'A tazza 'e cafe'
Vurría sapé pecché si mme vedite,
facite sempe 'a faccia amariggiata.
Ma vuje, quanto cchiù brutta ve facite,
cchiù bella a ll'uocchie mieje v'appresentate.
I' mo nun saccio si ve n'accurgite.
E cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite,
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site.
Ma i' tanto ch'aggi' 'a girá,
e tanto ch'aggi''a vutá,
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá.
Cchiù tiempo passa e cchiù v'arrefreddate
'mméce 'e ve riscaldá. Caffè squisito!
'O bbello è ca, si pure ve gelate,
site 'a delizia d''o ccafé granito,
facenno cuncurrenza â limunata.
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite,
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site.
Ma i' tanto ch'aggi' 'a vutá,
e tanto ch'aggi''a girà,
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá.
Vuje site 'a mamma d''e rrepassatore.
E i', bellezza mia, figlio 'e cartaro.
Si vuje ve divertite a cagná core,
i' faccio 'e ccarte pe' senza denare.
Bella pareglia fóssemo a fá 'ammore!
Ma cu sti mode, oje Bríggeta,
tazza 'e café parite,
sotto tenite 'o zzuccaro,
e 'ncoppa, amara site.
Ma i' tanto ch'aggi' 'a vutá,
e tanto ch'aggi''a girá,
ca 'o ddoce 'e sott''a tazza
fin'a 'mmocca mm'ha da arrivá.
'A tazza 'e cafe' (Tradução)
Queria saber porque quando me vê,
você faz sempre a cara amargurada.
Mas você, quanto mais feia se faz,
mais bela as meu olhos aparece.
Agora não sei se você repara isso.
E deste modo, oh Brigida,
uma xícara de café parece,
em baixo tem o açúcar,
e em cima, amarga é.
Mas eu tanto vou girar,
e tanto vou girar,
que o doce de baixo da xícara
até na mia boca deve chegar.
Mais tempo passa e mais você fica gelada
ao invés de aquecer-se. Café delicioso!
O belo é que apesar de ficar gelada,
você é a delícia da granita de café
fazendo concorrência à limonada.
Mas deste modo, oh Brigida,
uma xícara de café parece,
em baixo tem o açúcar,
e em cima, amarga é.
Mas eu tanto vou girar,
e tanto vou girar,
que o doce de baixo da xícara
até na mia boca deve chegar.
Você é a mãe dos brincalhões.
E eu, beleza minha, filho de carteiro.
Se você se diverte a mudar o coração,
eu leio o futuro nas cartas sem pedir dinheiro.
Belo casal seriamos a fazer amor!
Mas deste modo, oh Brigida,
uma xícara de café parece,
em baixo tem o açúcar,
e em cima, amarga é.
Mas eu tanto vou girar,
e tanto vou girar,
que o doce de baixo da xícara
até na mia boca deve chegar.
Letras Massimo Ranieri