Forgarður Helvítis

Þú horfir en sérð ekki
Þú hraðar þér en kemst ekkert lengra
Þú tjáir þig en segir ekkert
Geturðu séð hvað grasið er grænt?
Veistu afhverju barnið brosir?
Þú framkvæmir án þess að gera nokkuð
Þú notar heilann en hugsar ekkert
Þú grætur þurrum tárum
og hlærð með óhljóðum
Ertu kannski barn þíns tíma?