Família Lima - Marechiare

 

Marechiare

Quanno sponta la luna a marechiare
Pure li pisce nce fann´ a l´ammore,
Se revotano l´onne de lu mare,
Pe la priezza cagneno culore
Quanno sponta la luna a marechiare.

A marechiare nce sta na fenesta,
Pe´ la passione mia nce tuzzulea,
Nu carofano adora int´a na testa,
Passa l´acqua pe sotto e murmuléa,

A marechiare nce sta na fenesta ah! ah!
A marechiare, a marechiare, nce sta na fenesta.
Chi dice ca li stelle so lucente nun sape l´uocchie ca tu tiene nfronte.
Sti doje stelle li saccio io sulamente.
Dint´a lu core ne tengo li ponte.

Chi dice ca li stelle so lucente?
Scetate, carulì, ca l´aria è doce.
Quanno maie tanto tiempo aggio aspettato?
P´accompagnà li suone cu la voce stasera na chitarra aggio portato.
Scetate, carulì, ca l´aria è doce.
Ah! ah! o scetate, o scetate, scetate, carulì, ca l´area è doce.

Marechiare

Quando nasce a lua em Marechiaro,
Também os peixes fazer amor.
Reviram-se as ondas do mar,
Pela alegria mudam de cor.
Quando nasce a lua em Marechiaro!

Em Marechiaro tem uma janela,
Minha paixão está lá.
Um cravo perfuma num vaso,
Passa a água abaixo e murmura.

Em Marechiaro tem uma janela! Ah! ah!
Em Marechiaro, Em Marechiaro tem uma janela!
Quem diz que as estrelas brilham, não conhece esses olhos que tens na fronte!
Essas duas estrelas as conheço somente eu,
Dentro ao coração tenho suas pontas.

Quem diz que as estrelas brilham!
Acorda, Carolina, que o ar é doce.
Quando mais tanto tempo eu esperei!
Para acompanhar os sons com a voz,esta noite uma guitarra eu trouxe.
Acorda, Carolina, que o ar é doce!
Ah! Ah! Acorda, Acorda, Acorda, Carolina, que o ar é doce.