Sagopa Kajmer

Views

Sagopa Kajmer - ?ki Tan?k

 

yoo kits yo yoo kits

1.Bölüm
?ki tan?k var biri dilimdir, biride dürüst kalemim,
?hanet etmez sözüm ka??da ve halim rabba teslim.
Ölümün sessizli?ine e?siz bir seda ile girdim,
Bo?ulmaktan korktu?un denizin tahmininden derinim.
Benim kalbim ?srarla cennet ku?atmas?nda hala,
Ruhum bedeni terke maruz sevap art? günahlarla.
Öncelerimi d??lar sonralar?m, akl?m firarda,
Güller yare sevgi kan?t?, benim elimde papatya.
?çimden kaba bir ses beni azarl?yor y?pratmakta,
Ya?mur betonla sevi?irken güne? alt?n saçmakta.
Kollar?m o nankörlerle çetin güre? tutmakta,
Sago gidenlerin gölgelerini koleksiyonuna katmakta.
Sevdirmeye gayret etme kendini, sevilmeye terket,
Uzad?kça k?salan ömre huzur a??s? zerket.
Her ad?m için on çuvall?k külfet, rabb?m hayra lutfet,
Zarar? belli sonlar?ndan iki gözünü ?rak et.
Ke?fi bekleyen cümleler içindir bütün çabam,
Kelimelerden kalpler yapt?m, kimini de?tim ac?madan,
Dilini kestiklerim sükut nöbetinde g?k ç?karmadan,
Surats?zlar? kap?dan kovsam girmek ister bacadan.

[nakarat]
Söz ehline itaat et, benim sözüm cevher,
Kalemim olgunluk tahsilinde yalan?na var reddim. (var reddim..)
?ki tan?k var; biri dilim bir kalemim,
Olan? biteni sindirdim, yeter bana kendi derdim. (kendi derdim..)

2.Bölüm
Bilirim bensiz dostum, iblis dostu, hannas kom?usu
Bat?rd?kça bat?r?r; derindir vesvas kuyusu.
En tatl? yerinde uykumu basar karabasan kabusu,
Güzel cevaplar?n, vard?r elbet hain sorusu.
Kanad? olsa hain kedinin, soyu kururdu serçelerin,
Susuz çölde inci bulsa damla arar gözlerin.
Rüzgar esmez her zamanki gemiye lay?k,
Bir üfürse yol bulurdu bizim orta direk kay?k, bu ?ark? bay?k!
Çin ipe?i giysen dahi senin de?erin e??ek k?l?,
Gelecek hayranlar?ndan sana aç önüne bir kahve fal?,
H?zl? ko?an arap at?n?n dört yana savruldu nal?,
Umulmad?k zamanda kesti birisi bindi?i dal?.
Günah ki en güzel kad?nd?r, sizler güzele kanan,
Tabiat?n ?eytan olacaksa y?lan do?ursun anan!
Say geriye do?ru onu, ileri giden yolcu zaman,
Ba?kas?n?n ?zd?rab? ile huzur buland?r mutsuz insan.

[nakarat]
Söz ehline itaat et, benim sözüm cevher,
Kalemim olgunluk tahsilinde yalan?na var reddim. (yoo hadi Sago kaf-kef kasva)
?ki tan?k var; biri dilim bir kalemim,
Olan? biteni sindirdim, yeter bana kendi derdim. (kendi derdim)