Kahraman Tazeo?lu - Gece Geçilen ?ehirler I??k Seli Gibidir

 

Acilar büyütülerek unutulur sevdigim
Yüzünden kopunca bir buzul çiglik
Ellerin buz tutmu? iki yarim ?arki olur
Ve ben yoksulluk kokulu bir gidi? birakirim sana

Beni adresime sorsun esmer baki?larin
Dönsen de bulamazsin nasilsa gitsen de

Kentlerden sakindigim bekçi duru?larimi ara
Emaresi boldur sokaklarin
Sol omuz ba?imdaki kokundan yakalanirim
Sokul ki geceme avuçlarin islanmasin

Saat ba?larini be? geçer yelkovanin
Senle zamansizim amansizim
Senle büyük susarim
Kendime yenilirim her kavgada
Sonra koca agiz bir çocuk olurum
Bütün trabzanlardan kayarim
Bütün köprülerden sarkarim
Yüzüm kente sürülür
Içime sesin kaçar
Ben seni aglarim

Ali?mak ölümdür
Sanki hiç ölmedik
Tanrinin gögsümüze taktigi bir ni?andir ölüm

Tene?irlere yatiriliyor ?imdi ellerim
Sana uzanmaktan yargiliyim

Hirçin bir iklimin sir girdabisin
Seni anlamak kendine çelmeler takmaktir
Ve kendini affetmesidir her seferinde
(bazen beni affedebiliyorum istanbul)

Zehir yüklü bir mektup var
Dalgakiranlarimda parçali bulutlu durur
Sana kent ?iirleri biriktirdigim bir gecede
Çok e?li bir yagmur ba?lar
Kentin en dövü?çü çocuklari aglar
Bilirim di?arida yagmur varsa
Sen içinde agliyorsundur
Aglama ki gülmesinler bize
Bak sen seviyorsun diye var sonbahar
Her mevsim geli?ine söz veriyor
Saçlarina fisildiyor
Saçlarina
Bana bir pencere bile açmadigin saçlarina

Sensizlige ali?mak bir bozgun agirlamaktir içinde biliyorum
Örtülerine unutma beni çiçekleri takiyorum
?imdi ya?ama hakkim sana
Gel de yagmurumdan iç
Seni seviyorum